Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Σας ενημερώνουμε ότι, κατόπιν της δημοσίευσης του προσχεδίου νόμου που αφορά το υπαίθριο εμπόριο και τις Λαϊκές Αγορές ειδικότερα– μετά από προσεκτική επεξεργασία του και λαμβάνοντας υπόψη την παρούσα κατάσταση στον παραγωγικό κλάδο και τις Λαϊκές Αγορές της χώρας– είμαστε ΚΑΘΕΤΑ αντίθετοι με πλήθος διατάξεων.

Οι θέσεις μας- τροποποιήσεις πουήδη έχουμε καταθέσει στο αρμόδιο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού για το προσχέδιο νόμου«Πρόταση ρύθμισης για το υπαίθριο εμπόριο είναι οι εξής:

1.       ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ & ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ.

Με το Ν. 4264/2014, καταργήθηκαν οι Οργανισμοί Λαϊκών Αγορών Αττικής και Θεσσαλονίκης, ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΣ. Οι Οργανισμοί αυτοί, ως γνωστόν, ήταν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΑΝ ΟΥΤΕ ΜΕ 1€ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟ!! Με τη μεταφορά μάλιστα των αρμοδιοτήτων των Λαϊκών Αγορών στις Περιφέρειες με το Ν. 4264/2014, μεταφέρθηκε ένας μεγάλος όγκος επιπλέον εργασιών σε αυτές, τον οποίο ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΘΟΥΝ, με αποτέλεσμα να υπάρχει επιπλέον ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στις Λαϊκές Αγορές και ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Με την κατάργησή τους επιπλέον τα αποθεματικά τους (16 εκ. ευρώ για την Αττική και 5 εκ. ευρώ για την Θεσσαλονίκη) μεταφέρθηκαν σε ειδικό λογαριασμό των Περιφερειών, ωστόσο το έργο που επιτελείται για λογαριασμό των Λαϊκών Αγορών είναι ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΛΟΓΟ προς τα ποσά αυτά!

Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, θα πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ να υπάρξει ένας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΡΜΟΔΙΟΣ για τα θέματα των Λαϊκών Αγορών, ο οποίος μάλιστα να είναι ΑΥΤΑΡΚΗΣ και να μην εξαρτάται από τις επιδιώξεις του εκάστοτε Δημάρχου, Περιφερειάρχη κλπ. Κατά συνέπεια, απαιτείται να ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΘΟΥΝ ΟΙ ΑΥΤΑΡΚΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΟΙ  ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ & ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ενώ ταυτόχρονα να συσταθούν ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ σε όλες τις Περιφέρειες της επικράτειας– κατά το πρότυπο των παραπάνω. Έτσι λοιπόν, σε αντιδιαστολή του άρθ. 58 του παρόντος προσχεδίου, πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ το άρθ. 83 του Ν. 4314/2014 και να επανέλθουν σε ισχύ τα άρθ. 7, παρ.3 και 8, του Ν. 3190/2003 και φυσικά να καλύπτουν, όπως προείπαμε, όλη την ελληνική περιφέρεια.

2.       Άρθ. 5: Αναρωτιόμαστε εάν όντως η ύπαρξη φωτογραφίας του Παραγωγού στην άδειά του δεν είναι απαραίτητη, διότι δεν αναφέρεται πουθενά…

3.       Άρθ. 6: Ο Παραγωγός θα πρέπει να έχει δικαίωμα ελεύθερης εισόδου στις Λαϊκές Αγορές ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, όπως ανέφερε η προγενέστερη νομοθεσία (Ν. 3377/2005, Π.Δ. 51/2006, Ν. 4264/2014). Είναι σαφές ότι ο περιορισμός δραστηριοποίησης σε μόνο δύο Περιφέρειες της Ελλάδας, δεν ευνοεί ούτε τον Παραγωγό αλλά ούτε και το καταναλωτικό κοινό! Ακόμη, δεν είναι δυνατό σε μία ελεύθερη οικονομία ενός κράτους- μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στερείται ένας Παραγωγός το δικαίωμα ελεύθερης εργασίας σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας ο ίδιος επιθυμεί!

4.       Αναφορικά με τα άρθ. 7 και 17, αναγκαίο είναι, όπως έχουμε πολλάκις τονίσει και στο παρελθόν να καθορισθούν ΕΝΙΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΑΓΚΟΥ για όλους τους πωλητές στις Λαϊκές Αγορές. Στην Αττική και στην Θεσσαλονίκη η νομοθεσία εφαρμόζεται ως επί το πλείστον, λόγω των Κανονιστικών Αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Το ίδιο όμως δε συμβαίνει και στην επαρχία και αυτό είναι ένα γεγονός που μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας με μία μόνο επίσκεψη σε μία Λαϊκή Αγορά κάποιας επαρχιακής πόλης. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που επιμένουμε στο ενιαίο θεσμικό πλαίσιο για όλη την χώρα προκειμένου να εξαλειφθούν φαινόμενα άκρατης παραβίασης του χώρου που καταλαμβάνει ο καθένας. Στα τόσα χρόνια λειτουργίας των Λαϊκών Αγορών, ΠΑΝΤΟΤΕ παρατηρούνται φαινόμενα αδικιών, κυρίως από επαγγελματίες έναντι των παραγωγών, λόγω των ειδών άδειας που δικαιούνται να κατέχουν, με τους ίδιους να καταλαμβάνουν ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ ΧΩΡΟ από αυτόν που πραγματικά τους αναλογεί. Αυτό σε συνδυασμό με την απιστία στους θεσμούς από ορισμένους πωλητές, με τη χαλαρότητα των ελεγκτικών οργάνων αλλά και με τις ευλογίες του εκάστοτε Δημάρχου, που επιζητά ψήφους, οδηγεί σε χάος και αταξία. Ανέκαθεν ήμασταν υπέρμαχοι της ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ και αυτήν επιζητούμε με το νέο νόμο. Να τεθεί δηλαδή σε εφαρμογή το άρθ. 4 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρει ότι οι Έλληνες είναι ίσιοι ενώπιον του νόμου. Ολόκληρη η προγενέστερη νομοθεσία αλλά και το παρόν προσχέδιο προτείνουν είδη αδειών, ανά προϊόν πώλησης. Εμείς, για όλους τους παραπάνω λόγους, προτείνουμε το είδος της άδειας- να συνδεθεί με τα μέτρα πάγκου ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ή άλλος θεσμικός παράγοντας. Έτσι, η πρότασή μας έχει ως εξής:

ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ:

             Οπωροκηπευτικά- 4 μέτρα

             Αυγά σφραγισμένα- 2 μέτρα

             Όσπρια- 4 μέτρα

             Ελιές στη φυσική τους κατάσταση*- 4 μέτρα

             Ελαιόλαδο συσκευασμένο- 3 μέτρα

             Οίνος εμφιαλωμένος- 3 μέτρα

             Μέλι τυποποιημένο- 2 μέτρα

             Πουλερικά και κουνέλια- 3 μέτρα

             Νωπά αλιευτικά προϊόντα θαλάσσης- 3 μέτρα

             Τσίπουρο και συναφή- 4 μέτρα

             Άνθη, καλλωπιστικά φυτά και κηπευτικό χώμα- 4 μέτρα

             Προϊόντα οικοτεχνίας- 4 μέτρα

             Τυριά, τυροκομικά προϊόντα- 3 μέτρα

             Λοιπά αγροτικά προϊόντα- 4 μέτρα

             Είδη λαϊκής τέχνης- 2 μέτρα

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ:

             Νωπά οπωροκηπευτικά, αυγά, όσπρια, ελιές, ελαιόλαδο, οίνος, τσίπουρο και συναφή, μέλι, πουλερικά και κουνέλια – 4 μέτρα

             Βιολογικά νωπά προϊόντα – 3 μέτρα

             Νωπά αλιευτικά προϊόντα θαλάσσης- 3 μέτρα

             Μεταποιημένα διατροφικά προϊόντα/ κατεψυγμένα τρόφιμα ( α)τυροκομικά, αλλαντικά, ξηροί καρποί, ζαχαρώδη, καφές, οίνος τσίπουρο και συναφή, β) Προϊόντα αρτοποιίας διατηρημένα και γ) κατεψυγμένα τρόφιμα –αλιεύματα, λαχανικά, κρεατικά, είδη σφολιάτας, παρασκευάσματα ζύμης)- 5 μέτρα

             Καλλωπιστικά φυτά, είδη και υποβοηθητικά καλλιέργειας, ανθοκομικής, γλάστρες, χώμα, κομμένα άνθη- 5 μέτρα

             Βιομηχανικά είδη, πλην ηλεκτρικών συσκευών- 5 μέτρα

             Καντίνες- 5 μέτρα

*: Αναφορικά με την πώληση ελιών από Παραγωγό στις Λαϊκές Αγορές, θα πρέπει να γραφεί ότι επιτρέπεται η πώλησή τους, μετά από φυσική επεξεργασία, με νερό, αλάτι, ξύδι, λεμόνι.

5.       Άρθ. 8: Εδώ δε μπορούμε να αντιληφθούμε το λόγο ύπαρξης μίας νομοθετικής ρύθμισης, η οποία ζητά να αρθούν οι ήδη υπάρχουσες και ΝΟΜΙΜΑ ΕΚΔΟΘΕΙΣΕΣ παραγωγικές άδειες. Σε τι θα ωφελούσε κάτι τέτοιο, πέρα από την ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ;; Σε ό,τι αφορά την αρμόδια αρχή έκδοσης της παραγωγικής άδειας, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η συνέχιση ισχύος των αδειών που έχουν εκδοθεί από τους Οργανισμούς Λαϊκών Αγορών Αττικής και Θεσσαλονίκης και ομοίως, από τις Διευθύνσεις Λαϊκών Αγορών, προκειμένου να μη μπουν σε νέα ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ μονοπάτια οι Παραγωγοί.

6.       Άρθ. 9 και 11: Είναι απαραίτητο να γίνει απλούστευση της διαδικασίας χορήγησης αλλά και ανανέωσης της παραγωγικής άδειας– όπως αναφέρεται και στο προσχέδιο- με λιγότερες γραφειοκρατικές διαδικασίες, που μόνο χρόνο στερούν από τον Παραγωγό και το βεβαρημένο πρόγραμμά του. Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει ορισμένα δικαιολογητικά να κατατίθενται από τον Παραγωγό ΑΠΑΞ, κατά την έκδοση της άδειας και όχι και κατά την ανανέωση. Αναφορικά με τη χορήγηση, να υποβάλλονται τα δικαιολογητικά που αναφέρονται στο Ν. 4264/2014, άρθ. 9.. Για την ανανέωση, ο ίδιος θα πρέπει να υποβάλλει μόνο: α)Αντίγραφο της δήλωσης Ο.Σ.Δ.Ε, β)θεωρημένο βιβλιάριο του Ο.Γ.Α. , γ)Βεβαίωση Τριμελούς Επιτροπής και δ) Υπεύθυνη δήλωσή του για το αληθές των πωλούμενων ειδών, συνημμένα με την αίτηση για ανανέωση της άδειας. Σε περίπτωση μάλιστα ελέγχου και διαπίστωσης ψευδούς δήλωσης, ο ίδιος να τιμωρείται. Εδώ θα πρέπει τονίσουμε την ανάγκη για αυθημερόν ανανέωση της άδειας, με διοικητική πράξη, χωρίς να χρειάζεται να εξετάζεται το αίτημα του Παραγωγού από την  Επιτροπή Λαϊκών Αγορών ή το Δημοτικό Συμβούλιο, εφόσον βεβαίως προσκομίζονται από τον Παραγωγό όλα τα νόμιμα δικαιολογητικά. Σε αυτή την περίπτωση διευκολύνονται οι διαδικασίες και δίνεται κίνητρο στον Παραγωγό να είναι συνεπέστερος στις υποχρεώσεις του ενώ επιτέλους ΠΑΤΑΣΣΕΤΑΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ! Οι άδειες ακόμη πρέπει να έχουν ισχύ ενός έτους και σε περίπτωση που υπάρχει ανάγκη προσθήκης νέων προϊόντων, αυτό να γίνεται με την προσκόμιση Βεβαίωσης Τριμελούς Επιτροπής, πάλι με διοικητική πράξη. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι από τα άρθ. 9 και 11 του προσχεδίου, θα πρέπει ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ως υποβαλλόμενο δικαιολογητικό το Αντίγραφο Ενιαίας Αίτησης Ενίσχυσης, δεδομένου ότι δεν λαμβάνουν όλοι οι αγρότες ενισχύσεις, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό!

7.       Στο άρθ. 13 αναφέρεται η λέξη «αμεταβίβαστη», αναφορικά με την παραγωγική άδεια. Είναι γνωστό ότι η άδεια του Παραγωγού δε μεταβιβάζεται, αλλά εκδίδεται νέα σε συγγενείς α’ βαθμού. Η μεταβίβαση, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, αφορά μόνο τις θέσεις του παλαιού κατόχου της άδειας, οι οποίες μεταβιβάζονται στη νέα άδεια. Θα πρέπει λοιπόν εδώ να ρυθμισθεί διάταξη σύμφωνα με την οποία η μεταβίβαση των θέσεων αυτών θα γίνεται ΑΜΕΣΑ με διοικητική πράξη στο νέο αδειούχο και μάλιστα ανεξάρτητα από το αν η άδεια του παλαιού κατόχου είναι ανανεωμένη. Αν θέλουμε μάλιστα να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα στις μεταρρυθμίσεις, θεωρούμε ότι κρίνεται απαραίτητο να είναι συνδικαιούχος της άδειας ο/η σύζυγος, εφόσον υπάρχει, το οποίο εάν νομοθετηθεί θα επιλύσει και πολλά άλλα προβλήματα.

8.       Αναφορικά με το άρθ. 23 του προσχεδίου, θα θέλαμε να τονίσουμε για ακόμη μία φορά την ανάγκη του Παραγωγού για χρήση του δικαιώματος αναπλήρωσής του καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και όχι για ένα μόνο διάστημα. Συνεπώς, θα πρέπει να απαλειφθεί το θέμα της προσωρινής αναπλήρωσης. Ένας Παραγωγός, μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρειαστεί να λείψει από τον πάγκο του- ακόμη και σε καθημερινή βάση- προκειμένου να ασχοληθεί με εργασίες στα χωράφια του οι οποίες δεν παίρνουν αναβολή. Η δυνατότητά του να παρευρίσκεται στη Λαϊκή δεν εξαρτάται από τον ίδιο. Ας μην ξεχνούμε ότι οι αγρότες εξαρτόμαστε ακόμη και από τις καιρικές συνθήκες! Εδώ θα πρέπει μάλιστα να σταθούμε στην παρ. 4 του ίδιου άρθρου, στην οποία αναφέρεται ότι «το πρόσωπο που πρόκειται να αναπληρώσει τον αδειούχο καταθέτει αίτηση, με συνημμένη υπεύθυνη δήλωση (…) στην οποία δηλώνει άνεργος/η» !!!!! Για ποιο λόγο θα πρέπει να είναι άνεργος/η, ο/η σύζυγος ή τα τέκνα του/ της Παραγωγού, που θα αναπληρώσουν; Σε τι ωφελεί μία τέτοια προϋπόθεση;;; Είναι απαραίτητο να διαγραφεί η εν λόγω φράση, γιατί μόνο εξορθολογισμό της διαδικασίας δεν αποτελεί- όπως ευαγγελίζεται στην αρχή το προσχέδιο νόμου! Ακόμη θεωρούμε περιττή την προσκόμιση όλων αυτών των δικαιολογητικών που αναφέρονται. Εφόσον πρόκειται για σύζυγο ή τέκνα, με μία αίτηση, ληξιαρχική πράξη γάμου/ γέννησης και την απλή επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας, θεωρούμε ότι καλύπτεται νόμιμα η διαδικασία!

9.       Σε ό,τι αφορά το άρθ. 31, έχουμε ΕΠΑΝΕΙΛΛΗΜΕΝΩΣ τονίσει ότιο Παραγωγός ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΝΗ ΘΕΣΗ Ή ΟΧΙ! Ο Παραγωγός έχει την ανάγκη σε καθημερινή βάση να πουλά τις παραγόμενες ποσότητές του, προκειμένου αυτές να μην αλλοιώνονται και επέρχεται οικονομική ζημία. Στο άρθ. 5 του Ν. 4264/2014 αναφέρεται το εξής: «Οι Δήμαρχοι υποχρεούνται να παρέχουν κατά προτεραιότητα στους Παραγωγούς όλης της χώρας θέσεις στις Λαϊκές Αγορές ευθύνης τους.» Εδώ σημειωτέον ότι το πνεύμα του νομοθέτη είναι σωστό σε ό,τι αφορά την προτεραιότητα, ωστόσο η αίτηση τοποθέτησης σε Λαϊκή Αγορά, θα πρέπει να είναι ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΗ από Δημοτικές Αρχές και Περιφέρειες, όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος των ψηφοθηρικών τάσεων. Είναι πολύ έντονο το φαινόμενο της τοποθέτησης Παραγωγών ειδικά με το κριτήριο της ΕΝΤΟΠΙΟΤΗΤΑΣ και συμβαίνει κυρίως στην επαρχία, δηλαδή πλην Αττικής και Θεσσαλονίκης, όπου ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ το εξής σκεπτικό: Π.χ. Στη Λαϊκή Αγορά της Καστοριάς, μεταξύ ενός ντόπιου Παραγωγού και ενός από την Κατερίνη, θα προτιμηθεί οπωσδήποτε ο πρώτος, ο οποίος θα φέρει ψήφους! Συνεπώς, καταλήγουμε και πάλι στο συμπέρασμα ότι χρίζουν επανασύστασης οι απολύτως ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ και ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ Οργανισμοί Λαϊκών Αγορών αλλά και σύστασης νέων Οργανισμών Λαϊκών Αγορών σε όλες τις περιφέρειες της χώρας (Οργανισμός Λαϊκών Αγορών Θεσσαλίας, Δυτικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας κ.ο.κ.). Ακόμη η αίτηση για την επιλογή των Λαϊκών Αγορών, θα πρέπει να υποβάλλεται μαζί με την αίτηση χορήγησης της άδειας, ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΦΟΡΕΑ και να επεξεργάζονται ταυτόχρονα τα δύο αιτήματα, εάν όντως θέλουμε απλουστεύσουμε και να συντομεύσουμε τις διαδικασίες, με τη νέα νομοθεσία…

10.   Σχετικά με το άρθ. 35, παρ. 3 και 4, θα πρέπει να συμπληρωθεί η φράση «…μεταξύ δύο πωλητών ανεξαρτήτως ιδιότητας (παραγωγού ή επαγγελματία), εφόσον βεβαίως δε διαταράσσεται η αναλογία των πωλούμενων ειδών και των πωλητών».

11.   Με το νόμο που επιθυμεί το Υπουργείο να εφαρμόσει, εκτός από την αποκατάσταση της τάξης και το εξορθολογισμό των διαδικασιών, αποσκοπεί και στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Στο άρθ. 36 λοιπόν, παρ. 2, κάτι τέτοιο δε διαφαίνεται. Αν θέλουμε να είμαστε ΔΙΚΑΙΟΙ απέναντι στους πωλητές Λαϊκών Αγορών, είτε αυτοί είναι Παραγωγοί, είτε είναι Επαγγελματίες, θα πρέπει να νομοθετηθεί η υποχρέωση καταβολής του ημερησίου τέλους, όχι ημερολογιακά, αλλά ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ. Δηλαδή, 5 ημέρες προσέλευσης, 5 ημέρες καταβολής του ημερησίου τέλους κ.ο.κ.! Ακόμη, θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί το ζήτημα της απαλλαγής από την καταβολή ημερησίου τέλους για «λόγους ανωτέρας βίας». Ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι; Είναι απαραίτητο να επισημανθούν, ώστε να μην υπάρχει παρανόηση του νόμου. Λόγοι ανωτέρας βίας μπορεί να είναι οι καιρικές συνθήκες (χαλάζι, νεροποντή, παγωνιά κλπ), σεισμός, παρεμπόδιση στησίματος πάγκου (παρκαρισμένα οχήματα στο σημείο κλπ) κ.ο.κ..

12.   Άρθ. 34: Στον Πίνακα 3 αναφέρονται κατηγορίες Επαγγελματιών πωλητών, οι οποίες μοριοδοτούνται για την τοποθέτησή τους σε Λαϊκή Αγορά (άτομα με αναπηρία, πολύτεκνοι κλπ). Το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και με τους Παραγωγούς!

13.   Άρθ. 36 παρ.2, ββ και βγ: Αναφέρεται ότι το ποσό της κάθε δικαιούχου Ομοσπονδίας «καθορίζεται σε 5% επί του ημερησίου τέλους που καταβάλλουν τα μέλη της». Εδώ πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή του νομοθέτη, διότι υπάρχει ΚΕΝΟ ΝΟΜΟΥ, αναφορικά με τα μέλη της κάθε Ομοσπονδίας! Είναι γνωστό ότι ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΧΕΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΟΡΓΑΝΑ (Σωματεία/ Συλλόγους) ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ. Ο νόμος λοιπόν θα πρέπει να αλλάξει, ώστε να γίνει ξεκάθαρο και χωρίς περιθώριο παρερμηνείας ότι οι Ομοσπονδίες λαμβάνουν το ποσοστό που τους αναλογεί από τα Σωματεία που είναι εγγεγραμμένα σε αυτές. Προτείνουμε έτσι την εξής τροποποίηση: «Οι Ομοσπονδίες, ως δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα, εφόσον έχουν νόμιμα εγγεγραμμένο μέλος τους πρωτοβάθμιο όργανο (Σύλλογο/ Σωματείο) που έχει την έδρα του στο Νομό που ανήκει ο εκάστοτε Δήμος, αυτομάτως καθίστανται δικαιούχοι του νόμιμου ποσοστού του ημερησίου τέλους που αφορά τον κλάδο των προσερχομένων στις εκεί Λαϊκές Αγορές.» Τέλος, σχετικά με το ποσοστό που αναλογεί στις Ομοσπονδίες ή στα Σωματεία, όπου δεν υπάρχουν Ομοσπονδίες, θα πρέπει να τονίσουμε ότι προκειμένου να ενισχυθεί η στήριξη των Λαϊκών Αγορών πανελλαδικά αλλά και του καταναλωτικού κοινού, με έκτακτες προσφορές ιδιωτικού χαρακτήρα (μοίρασμα δωρεάν προϊόντων σε αδύναμες ομάδες κλπ), είναι ανάγκη αυτό να αλλάξει σε 8%.

14.   Με το άρθ. 37 εισάγεται ένας νέος θεσμός, ο οποίος αφενός είναι περιττός, δεδομένου ότι οι Λαϊκές Αγορές καλύπτουν την ανάγκη του καταναλωτή να αγοράζει «ιδιοπαραγόμενα προϊόντα» (ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΕΞΑΛΛΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΣΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ!!!!), ενώ αφετέρου διχάζει τον παραγωγικό κλάδο, χωρίς κανένα όφελος… Από τη μία λοιπόν δημιουργείται ένας κλώνος των Λαϊκών Αγορών, από την άλλη αποκλείονται οι Παραγωγοί των Λαϊκών Αγορών από το να συμμετέχουν σε αυτό (παρ.4)! Τα συμπεράσματα δικά σας…

15.   Ζωτικής σημασίας είναι η ανάγκη μείωσης των προστίμων που αναφέρονται στο άρθ. 54, καθώς είναι εξαιρετικά δυσανάλογα με την οικονομική δυνατότητα των Παραγωγών. Σκοπός μας είναι ο παραδειγματισμός αλλά και η απόδοση κινήτρου για την τήρηση της νομιμότητας και όχι ο επαγγελματικός κατακερματισμός του πωλητή!

16.   ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΝΙΑΙΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Σαν κλάδος κατέχουμε τα πρωτεία σε πρωτοτυπία σε σχέση με άλλους τομείς του εμπορίου… Έως και σήμερα, λειτουργούν στη χώρα Λαϊκές Αγορές ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ. Σε Αττική και Θεσσαλονίκη οι Λαϊκές διέπονται από άλλο νομοθετικό πλαίσιο από αυτό που ισχύει για την υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτό αποτελεί μία πραγματικότητα, η οποία πρέπει να σταματήσει ΕΔΩ! Οποιαδήποτε λοιπόν ρύθμιση αφορά τις Λαϊκές Αγορές Αττικής και Θεσσαλονίκης, η ίδια ακριβώς πρέπει να ισχύει ΓΙΑ ΟΛΕΣ τις Λαϊκές Αγορές της Ελλάδας.

Γνώμονας για τη στάση μας απέναντι στο συγκεκριμένο προσχέδιο είναι το συμφέρον του Παραγωγού και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας του.

Για το λόγο αυτό, θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν σοβαρά υπόψη όλες οι θέσεις που έχουμε καταθέσει στο Υπουργείο, οι οποίες εάν εφαρμοσθούν, αφενός θα ωφεληθεί ο κλάδος των Παραγωγών αφετέρου θα επιλυθούν πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Λαϊκές Αγορές έως και σήμερα.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                  Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ      ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ